Balkontuintje

Midden in de Coronatijd wilde mijn moeder graag uitbreiding van haar balkontuintje.

De oplossing was snel bedacht: een plantenbak, welke ze zelf zou kunnen verplaatsen.

Deze zou dus op wieltjes moeten komen te staan.

Het plan was gauw klaar: een op maat, en op werkhoogte, zelfgemaakte houten bak, waarin ze haar planten een plekje kon geven.

Nog even het balkon opmeten en met haar overlegd over de maten en ook belangrijk, welke kleur de bak moest krijgen.

Hierna werd door een handige Harry, Aad dus, materiaal ingekocht en na een goeie dag knutselen stond íe daar: nog helemaal blank en niet gevuld.

Als extra was er een onderplank op gemaakt zodat daar ook nog wat vulling geplaatst kon worden, kleine potjes en dergelijke.

Het kleuren werd met tuingroene beits gedaan en daarna was de bloembak klaar om naar het balkon te worden gebracht.

Er werd daar besloten om in eerste instantie worteldoek als binnenbekleding te gebruiken maar dit bleek, later pas, geen goede keus te zijn.

Op de bodem werd een flinke laag hydrokorrels gelegd en toen bleek al dat de bak te diep was. De laag potaarde was overmatig hoog en de bloembak werd daardoor heel zwaar en moeilijk te verrijden.

Dus werd alles er weer uit gehaald en werden de onderste planken van de bak verwijderd, de bodem moest dus ook omhoog.

Het geheel zag er gelijk wat gracieuzer uit.

Als laatste werden de plantjes erin gezet en als klap op de vuurpijl werd er een kant-en-klaar plantenklimrek achter gemonteerd.

Helaas bleek bij het watergeven van de planten dat je ook natte voeten kreeg vanwege het doorlekkende worteldoek dus de binnenbekleding werd vervangen door waterdicht plasticdoek.

Dat was best veel werk; alles moest er toen weer uit.

Hierna was de uitbreiding voltooid en toen de planten weer een plekje hadden gekregen zag het balkon er een stuk fleuriger uit en moeders blij.

Margreet